Wystawa fotografii Anny Zagrodzkiej, która w realizowanych projektach bada zależności zachodzące między nauką a sztuką.
Prezentowana wystawa jest wynikim obserwacji, a następnie wizualizacją, materii odnalezionej w dawnych obozach zagłady, obejmująca rozwijającą się tam biosferę i strukturę ciągle przekształcających się obiektów w zdehumanizowanych przestrzeniach. Prowadzone przez artystkę badania są próbą ujawnienia zjawiska, które można nazwać „życiem po życiu”, procesów zachodzących w przyrodzie na obszarach wypełnionych ludzką śmiercią. Jako tytuł swojej pracy Zagrodzka przyjęła nazwę pleśni Alternaria alternata, która była najbardziej ekspansywnym organizmem podczas jej pierwszej „mikrobiologicznej peregrynacji”.