Apteka Pod Orłem

Apteka Pod Orłem przy placu Bohaterów Getta 18 liczy sobie ponad sto lat. Od 1909 r. jej właścicielem był Józef Pankiewicz, a po nim jego syn Tadeusz, który prowadził ją od roku 1933. Gdy w marcu 1941 r. Niemcy utworzyli w Podgórzu getto dla krakowskich Żydów, apteka Pankiewicza przy placu Zgody była jedyną, która znalazła się w jego obrębie, a jej właściciel jedynym Polakiem mającym prawo do stałego w nim przebywania. Apteka stała się miejscem spotkań żydowskich intelektualistów, naukowców i artystów przebywających w getcie. Wkrótce zaczęła też dostarczać mieszkańcom getta rozmaitych środków i medykamentów, pomocnych w uniknięciu deportacji: farby do włosów stosowanej dla odmłodzenia wyglądu czy luminalu, którym uspakajano dzieci schowane w kryjówkach lub przemycane w bagażach poza getto.

Obecnie w Aptece Pod Orłem znajduje się stała wystawa Muzeum Krakowa, której bazą są wspomnienia Tadeusza Pankiewicza opublikowane po raz pierwszy tuż po wojnie w książce Apteka w getcie krakowskim. Ekspozycja zajmuje wszystkie pomieszczenia dawnej apteki, a pierwotne funkcje użytkowe poszczególnych sal stanowią bazę do analizy wątków z historii getta, postaci Tadeusza Pankiewicza oraz pracujących z nim Ireny Droździkowskiej, Aurelii Danek-Czortowej i Heleny Krywaniuk. W izbie ekspedycyjnej zwiedzający pozna historię miejsca i ludzi, w sali recepturowej odkryje różnorodne recepty na przeżycie w rzeczywistości getta, w pokoju dyżurnym spotka Tadeusza Pankiewicza, świadka i kronikarza Zagłady, w materialni poczuje atmosferę Apteki jako miejsca spotkań i schronienia dla mieszkańców getta. Wreszcie w laboratorium zmierzy się z powojenną historią pamięci i niepamięci o krakowskich Żydach.