Wystawa dzieli się na dwie ekspozycje. Pierwsza częśc poświęcona jest portretom trumiennym - specyficzny, nigdzie poza kulturą polską nie występujący typ portretu, związany był z sarmackim obyczajem pogrzebowym od końca XVI do końca XVIII wieku. Natomiast drugą część stanowią portrety reprezentacyjne i prywatne.