Gazpacho

O Gazpacho

Założony w 1996 roku sekstet z Oslo. Gazpacho, jak wskazuje kulinarne określenie, to zimna zupa pełna warzyw i niespodziewanych ingrediencji. Zawsze nieprzewidywalna, smakująca za każdym razem inaczej. Muzyka sekstetu jest równie ciekawa, frapująca, pełna barw i po prostu… smakowita. Od wydania w 2002 roku debiutanckiej EP-ki Get It While It’s Cold (37°C), aż po ukazanie się w 2018 roku_Soyuz_ akcje Gazpacho zwyżkują na muzycznej giełdzie. Dzięki nawiązaniu współpracy z Marillion (w 2003 roku Brytyjczycy zaproponowali debiutantom z Norwegii rolę supportu na trasie koncertowej promującej ówczesny krążek wyspiarzy Marbles) muzycy Gazpacho pokazali „na żywo” swój wielki muzyczny talent. W tym samym roku w sprzedaży ukazał się ich wydany własnym sumptem debiutancki album Bravo. Rok później na sklepowe półki trafiło When Earth Lets Go. Pomimo świetnych recenzji i kolejnej trasy z Marillion, młodzi muzycy nadal nie podpisali kontraktu płytowego. Wyciągnięta po raz kolejny przez Steve’a Hogartha pomocna dłoń zaowocowała wydaniem pod skrzydłami Racket Records trzeciego albumu grupy Firebird (2005). Muzycy ruszyli w kolejną trasę koncertową, oczywiście z Marillion. Na kolejny krążek przyszło miłośnikom zespołu poczekać do 2007 roku. Wydany w lutym Night to w przeciwieństwie do trzech poprzednich płyt album koncepcyjny. Muzycy porzucili krótkie, zwarte formy muzyczne na rzecz rozbudowanej, wielowątkowej opowieści, o kojarzących się nieco z twórczością Kieślowskiego, zbiegach okoliczności, przypadkach, podróżach w czasie i przestrzeni. Swoistym “opus magnum” w dyskografii zespołu jest wydana w 2009 roku Tick-Tock. Oparta na twórczości Antoine’a de Saint-Exupery opowieść zafascynowała nie tylko fanów, ale także krytyków. Nie było dla nikogo zaskoczeniem świetne przyjęcie także kolejnego albumu Norwegów Missa Atropos (2010). Pod banderą brytyjskiej wytwórni Kscope muzycy wydali koncertowy album London (2011) oraz znów bardzo dobrze przyjęty studyjny March of Ghosts (2012).