Z talerza można wyczytać, kim ktoś jest: skąd pochodzi, kim byli jego przodkowie, kim są jego sąsiedzi, jaki jest jego styl życia.
Na wystawie prezentowani są Żydzi Od kuchni. Pokazując, co i dlaczego jedzą – charakterystyczne potrawy, sposób ich przyrządzania, ich pochodzenie, ich znaczenie – wystawa przybliża jednocześnie żydowską religię i kulturę w różnych zakątkach świata. Wystawa jest kulinarną podróżą w czasie i przestrzeni. Prezentuje różnorodność tradycji i dań Żydów przez stulecia żyjących w diasporze, czyli poza historyczną Ziemią Izraela. Opowiada też, jak Żydzi, migrując, przenosili różne potrawy i produkty, począwszy od średniowiecza po wielkie fale emigracji w XIX i XX wieku do Ameryki czy Izraela. Przedstawione na wystawie zasady koszerności produktów i przygotowania posiłków pomogą z kolei zrozumieć religijny fundament, który spaja kuchnię Żydów. W każdym miejscu, gdzie Żydzi mieszkali, zasady koszerności były praktykowane w oparciu o dostępne w danym regionie produkty i tradycje sąsiadów z innych kultur: niezależnie od tego, co wkładano do garnka, gotowano według podobnych zasad.
Wystawa opowiada też o tym, jak w okresie nowoczesnym i współcześnie wielu Żydów odchodzi od tradycji lub na nowo szuka swoich korzeni. Jest to wystawa zarówno o specyfice żydowskiej kuchni, jak i o tym, dlaczego tak trudna jest zamknąć ją w sztywnych ramach. To okazja do odkrycia, co łączy placki ziemniaczane z latkesami, gołąbki z holiszkami oraz co wspólnego ma czulent z adafiną. I dlaczego w Nowym Jorku ogórki kiszone i barszcz uważa się za dania żydowskie.