Polska Opera Królewska powołana została w odniesieniu do historycznych korzeni opery w Polsce, sięgających czasów dynastii Wazów. Z inicjatywy wielkiego miłośnika i mecenasa tej sztuki – króla Władysława IV – w 1637 roku na Zamku Królewskim w Warszawie powstała pierwsza stała scena operowa w Europie. Złoty czas opery polskiej to także lata panowania Stanisława Augusta Poniatowskiego. Jego wyśmienitemu gustowi zawdzięczana jest budowa Teatru Królewskiego w Letniej Rezydencji Łazienki Królewskie – szczęśliwie zachowanej od zniszczeń perły wśród nielicznych już oryginalnych XVIII-wiecznych teatrów dworskich tego okresu, który stanie się ważnym miejscem działalności Polskiej Opery Królewskiej. Polska Opera Królewska podejmuje tę tradycję w nowej rzeczywistości, rzeczywistości Wspólnoty Europejskiej i Rzeczypospolitej Polskiej, a swą powinność i tożsamość buduje wokół kardynalnych i fundamentalnych wartości kultury Europy, którymi stale i niezmiennie są Prawda, Dobro, Piękno.