Pałac na Starym Mieście w Krakowie, zbudowany w stylu gotyckim z wpływami włoskiego renesansu w latach 1501-1503 dla Erazma Ciołka – biskupa płockiego i sekretarza króla Aleksandra Jagiellończyka. W 1805 r. pałac stał się własnością władz austriackich, które przekształciły go w posterunek policji i więzienie. W późniejszych latach – aż do lat dziewięćdziesiątych – mieściły się w nim różne urzędy państwowe. W 1996 roku budynek został przekazany Muzeum Narodowemu w Krakowie. W latach 1999-2006 gmach przeszedł gruntowną renowację, która przywróciła mu dawną świetność.
Obecnie na pierwszym piętrze znajduje się wystawa Sztuka dawnej Polski: XII-XVIII wiek, na której można podziwiać polskie dzieła sztuki z okresu średniowiecza, renesansu i baroku. Na parterze prezentowana jest wystawa Sztuka cerkiewna dawnej Rzeczypospolitej. Oprócz galerii stałych w Pałacu znajdują się siedziby dwóch działów naukowych Muzeum: Działu I - Polskiego malarstwa i rzeźby do roku 1764 oraz Działu XVIII - Sztuki cerkiewnej. Mieści się tu również pracownia konserwacji malarstwa i rzeźby. Wystawy oferowane w Pałacu stanowią podstawę szeroko zakrojonej działalności edukacyjnej.