Rynek Główny w Krakowie

Rynek Główny – główny rynek Starego Miasta w Krakowie, regularny, kwadratowy, u zbiegu 11 ulic, wytyczony w 1257 na północ od Okołu i jego przedpola; na wschód od Rynku Głównego wytyczono Mały Rynek (rynek pomocniczy). Rynek Główny zajmuje cztery kwartały miasta lokowanego na prawie magdeburskim, wytyczonego w układzie szachownicowym; ma kształt kwadratu 200 × 200 m, w części południowej dostosowanego do przedlokacyjnej zabudowy Okołu. Przez rynek przebiega Droga Królewska, główny trakt komunikacyjny miasta średniowiecznego, wiodący od Bramy Floriańskiej przez Stare Miasto i Okół na Zamek Królewski na Wawelu. Od strony wschodniej przylega do niego plac Mariacki, otaczający kościół Mariacki. W południowej części rynku, u lejkowatego wylotu ulicy Grodzkiej, położony jest niewielki kościół św. Wojciecha, w północnej części wschodniego bloku przyrynkowego wznosi się kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny (Mariacki), kościół farny (od 1223). Obie świątynie, pierwotnie romańskie, zostały ufundowane przed lokacją Krakowa. Historia Rynku sięga XIII wieku; jest największym (4 ha powierzchni) placem Krakowa, a także jednym z największych rynków w Europie (w Polsce większe są w Olecku – ponad 5,5 ha i Latowiczu – ok. 4,3 ha, natomiast rynki w Tarnogrodzie i Wrocławiu są nieco mniejsze). Na Rynku Głównym i w jego sąsiedztwie znajdują się ważne zabytki – kościół Mariacki, Sukiennice, kościół św. Wojciecha czy wieża ratuszowa, pozostałość ratusza zburzonego w 1820 r.