Jazzman, punkowiec, poeta i celebryta-prowokator Ryszard „Tymon” Tymański wyrósł w połowie lat osiemdziesiątych z okołopunkowego gdańskiego środowiska artystycznego skoncentrowanego dookoła grupy Totart. Sławę w środowisku muzycznym przyniosło mu bycie liderem i basistą legendarnej formacji Miłość, której zawiązanie było definiującym momentem tzw. yassu – kontrkulturowego nurtu w polskim jazzie, któremu Tymański nadał nazwę i stał się jedną z jego najważniejszych postaci, m.in. jako założyciel oficyny Biodro Records. Równolegle kontynuował dziedzictwo Franka Zappy pastiszowym avant-rockowym zespołem Kury, którego drugie wydawnictwo P.O.L.O.V.I.R.U.S. (1998) – powstałe jako próba zrealizowania najgłupszej płyty na świecie – osiągnęło mainstreamowy sukces i zostało nagrodzone Fryderykiem, a podczas jego odbioru Tymańskiemu wyłączono mikrofon, gdy zaczął mówić o swojej pogardzie do showbiznesu.
Mimo to – a może właśnie dlatego – w XXI wieku Tymon stał się stałym gościem polskich mediów: z The Transistors nagrał soundtrack do głośnego Wesela Smarzowskiego, współpracował z komikiem Grzegorzem Halamą, napisał filmowy musical Polskie gówno, prowadził też audycję z Piotrem Kędzierskim w Rock Radiu, występował w reality show Azja Express i był nominowany do Nagrody „Nike” za swój tom wspomnień Sclavus. Po latach niezliczonych kolaboracji, w tym z Johnem Zornem, Lesterem Bowie, Lechem Janerką i Robertem Brylewskim, w 2019 r. wydał wreszcie pierwszą solową płytę Paszkwile, w 2022 r. następną – Przeboje.